# കവിത

എല്ലാ രാത്രികളിലെപ്പോലെയിന്നും ഞാൻ നീലവാതിൽ തുറന്ന് നടന്ന് തുടങ്ങി. ...

നീ ഉറങ്ങുന്നതും ഉണരുന്നതും കാത്ത് ഞാൻ ഉറങ്ങാതെ തുണയിരിപ്പുണ്ട്. ഇരുൾ വഴിയിൽ നീ ഇടറി..

വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ വിജനമായ തെരുവിൽ ഞാൻ, പൊടുന്നുടനെയുള്ള തിരിവിൽ കണ്ടുമുട്ടുന്ന...

ഞാൻ മരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ കരയരുത്. ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് വീണു പോയവനെന്ന് എന്നെക്കുറിച്ച്...

എൻറെ ഉൾക്കാഴ്ചകൾ നഷ്ടമാകുമ്പോൾ, ഋതുക്കളുടെ കാറ്റുവീശുന്ന, വെളുത്ത പാറക്കൂട്ടങ്ങൾ...

ഇനിയെങ്ങനെ എനിക്ക് നിശ്ബദനാകാൻ കഴിയും ?! വീടില്ലാത്തവന്റെ വഴികളിൽ വിശന്ന്...

കാട് തേടിയുള്ള യാത്രകളിൽ നാം, പരസ്‌പരം കണ്ടുമുട്ടുന്നതുവരെ പാതകൾ അവസാനിക്കാതെയിരിക്കട്ടെ...

മഴകൊണ്ട് പൊള്ളലേക്കുന്ന ചില നേരങ്ങളുണ്ട് ഭൂവിൽ. തണുപ്പായി...

ഉറക്കമില്ലാത്തവൻെ കട്ടിലിലാണ് മറവികൾ ദാരുണമായി കൊലചെയ്യപ്പെട്ടത്...